Generał broni Wojska Polskiego, kawaler orderu Orła Białego, kawaler Virtuti Militari, honorowy obywatel Holandii, dowódca 10 Brygady Kawalerii i 1 Dywizji Pancernej, bohater czterech wojen, barman oraz magazynier...
Stanisław Maczek ur.31.03.1892 r, w Szczercu niedaleko Lwowa, w czasie I wojny światowej wcielony do armii austro-węgierskiej co uniemożliwiło mu służbę w legionach Piłsudskiego. Podczas działań wojennych dosłużył się stopnia porucznika, po zawieszeniu broni 11.11.1918 r zdezerterował i przedostał się do Krosna gdzie wstąpił do Wojska Polskiego.
Podczas wojny polsko-ukraińskiej 14 listopada otrzymuję dowództwo nad kompanią krośnieńską, które utworzona została do odsieczy Lwowa. Jednakże nie dociera do Lwowa wykonując działania zbrojne głownie w okolicach Ustrzyk Dolnych. Po kontrofensywie ukraińskiej wraz ze swoją kompanią wycofuje się do Stanisławowa. W czerwcu 1919r odbija z rąk Ukraińców Czerniów i wzgórze nie opodal miasta, bezpośrednio po walce zostaje awansowany przez marszałka Piłsudskiego.
Po ustaniu walk polsko-ukraińskich, Maczek został przeniesiony do zadań sztabowych, początkowo w sztabie gen. Listowskiego. Wiosną 1920, gdy rozpoczynała się ofensywa kijowska wojny polsko-bolszewickiej, był już w sztabie 2 armii gen. Raszewskiego. Wykonując zadania oficera łącznikowego sztabu armii i wysłany do grupy gen. Krajowskiego, kpt. Stanisław Maczek został odcięty od swojego sztabu przez oddziały Budionnego. W tej sytuacji zameldował się we Lwowie u gen. Iwaszkiewicza. Za jego zgodą odtworzył swój batalion szturmowy, włączony wkrótce w skład dywizji jazdy gen. Rómmla.Później – wraz z całą dywizją – baon przeszedł w rejon rzeki Słucz, gdzie zastał go koniec działań wojennych.
We wrześniu 39 r, walczy przydzielony do armii Kraków gdzie w rejonie Rzeszowa zadaje Niemcom duże straty, po przesunięciu linii frontu po raz kolejny przychodzi mu bronić Lwowa, jednak po napaści ze strony ZSRR wycofuje się do granicy z Węgrami i przedostaje się do Edynburga.
W Szkocji zostaje mianowany dowódcą 1 Polskiej Dywizji Pancernej.1 sierpnia 1944 dywizja wylądowała w Normandii, w pobliżu Caen. W składzie 2 Korpusu Kanadyjskiego, gen. Maczek dowodził swą dywizją w zwycięskiej bitwie pod Falaise, gdzie zdecydowana obrona Mont Ormel przez jego dywizję uniemożliwiła większej grupie rozbitków 7 Armii wydostanie się z kotła. 8 sierpnia 1944 roku ruszyło natarcie wzdłuż szosy Caen-Falaise.W ciągłych walkach z Wehrmachtem, gen. Maczek prowadził dywizję w kierunku Belgii i Holandii. Wyzwolił m.in. Ypres, Gandawę i Passchendale. Dzięki znakomitemu manewrowi oskrzydlającemu, po ciężkich walkach Maczkowi udało się wyzwolić Bredę bez strat wśród ludności cywilnej.
26 marca 1945, pod Łukiem Triumfalnym w Paryżu został odznaczony Komandorią Krzyża Legii Honorowej.4 maja 1945 dywizja dotarła do bazy Kriegsmarine w Wilhelmshaven, gdzie generał przyjął kapitulację dowództwa twierdzy, bazy Kriegsmarine, floty "Ostfriesland", resztki dziesięciu dywizji piechoty oraz 8 pułków piechoty i artylerii. 1 czerwca 1945 został awansowany do stopnia generała dywizji.W dniu 19 maja 1945 roku w miasteczku niemieckim Haren, wcześniej zdobytym przez 1 Dywizję Pancerną, położonym w Dolnej Saksonii, gen. Stanisław Maczek i jego żołnierze, na wniosek kolegów z II Korpusu Kanadyjskiego, stworzyli tymczasowe lokum dla Polaków, jeńców byłych niemieckich obozów, żołnierzy którzy nie mieli dachu nad głową. W miasteczku mieszkało ok. 5000 Polaków, w tym 1728 kobiet, dziewczyn uczestniczek Powstania Warszawskiego, więzionych w obozie Stalagu VI w Oberlangen.Zgodę na utworzenie polskiego miasteczka wydał marszałek polny Bernard Law Montgomery, 1. wicehrabia Montgomery of Alamein. Miasteczko początkowo nosiło nazwę Lwów, nazwę Maczków nadał miasteczku gen. Tadeusz Bór-Komorowski. W Maczkowie były polskie nazwy ulic: Jagiellońska, Legionów, Mickiewicza, Łyczakowska.
Po zakończeniu wojny pozostaje na emigracji gdzie pozbawiony emerytury pracuje jako barman i magazynier w Edynburgu, umiera w wieku 102 lat, zostaję pochowany na polskim cmentarzu wojennym w Bredzie, wraz ze sowimi żołnierzami...
